De blauwe sneeman

Zeg, wet i-j, in 'n groot paleis,

daor löp, heel ongezond

van 's morgens vrog tut 's aovends late

een bloten koning rond.

Hee zeg, at hee naor buten kik:

“Zeg, wet i-j wat ik doo,

Hoewel 't twinteg graden vrös,

gao ik naor buten too.”

En zonder jas en zonder das

geet hee naor buten gauw.

Eerst wödt e nog een betjen rood

maor daornao prachteg blauw.

En at de konegin dan ok

naor buten hen wil gaon,

zut zee, al bibb'rend op 't gres

een blauwen sneeman staon.